| dc.description.abstract | Araştırmanın amacı, çocuklarda sosyo-ekonomik düzeyin sporcu performansı ile olan ilişkisinin belirlenmesi ve değerlendirilmesidir. Çalışmaya, Burdur’daki ortaokullarda okuyan ve okullar arası futbol müsabakalarında futbol oynayan 109 gönüllü sağlıklı erkek öğrenci katıldı. Dataların analizinde, tüm parametrelere yönelik ortalama, standart sapma, maksimum ve minimum değerleri alındı. Çalışmaya katılan tüm öğrencilerin sosyoekonomik düzeyleri ile fiziksel, fizyolojik ve teknik özellikleri arasında ilişki olup olmadığı Korelasyon Analizi (Pearson) testi ile belirlendi. Değerlendirme sonucunda, anne eğitim düzeyi ile barfikste kol çekme (P<0,01) ve dikey sıçrama (P<0,05) arasında; baba eğitim düzeyi ile kilo, VKİ, yağ yüzdesi, esneklik, barfikste kol çekme ve dikey sıçrama arasında (P<0,05) anlamlı doğrusal ilişki, baba eğitim düzeyi ile ektomorfik yapı arasında anlamlı (P<0,05) ters ilişki görülmektedir. Anne ve baba eğitim düzeyi arttıkça anaerobik güçte anlamlı (P<0,01) şekilde artmaktadır. Çocukların yaşadıkları çevre modernleştikçe 10 m koşu (P<0,05) ve 30 m koşu (P<0,01) performansları anlamlı pozitif ilişki göstermektedir. Çocuklar kendilerine ait odaya sahip oldukça vücut yoğunluklarında anlamlı (P<0,05) artış gözlenirken, esneklikleri ve endomorfik yapılarında anlamlı (P<0,05) düşüş gözlenmektedir. Diğer değişkenlerle performans kriterleri arasında istatistiki bakımdan anlamlı (P>0,01, P>0,05) bir ilişki bulunmamaktadır. Sonuç olarak, sürekli aktif olan çocuklarda, anne-baba eğitimi ve yaşam çevrelerinin kol ve bacak kuvvetleri, yağ düzeyleri, hareketlilik ve anaerobik güçlerine etkileri olabilmektedir. | |
