An overview of the floristical, phytosociological and phytoecological structure of Turkish Eastern Beech (Fagus orientalis) forests

Abstract

Fagus orientalis Lipsky (doğu kayını)” Fagus cinsinin Türkiye’deki en yaygın türüdür. F. orientalis formasyonları özellikle Karadeniz ve Marmara Bölgeleri’nde geniş yayılış göstermektedir. Ayrıca bu türe Doğu Akdeniz’de, Adana’nın Pos ormanlarında, Amanos dağlarında ve Kahramanmaraş-Andırın yöresinde; Ege Bölgesi’nde de Murat ve Türkmen Dağları’nda lokal olarak rastlanmaktadır. F. orientalis Türkiye’de 17 birlik ile temsil edilmektedir. F. orientalis birlikleri floristik açıdan 111’i ağaç ve çalı, 414’ü de ot formunda olmak üzere 515 takson ihtiva etmektedir. F. orientalis ormanlarında hayat formları bakımından; 298 hemikriptofit, 83 fanerofit, 79 terofit, 31 geofit, 27 kamefit ve 5 vasküler parazit takson göze çarpmaktadır. Fitocoğrafik olarak Avrupa-Sibirya kökenli bitkiler bu ormanlarda çoğunluktadır (%23). İran-Turan ve Akdeniz fitocoğrafik bölgesi bitkileri ise ikinci sırada gelmektedir (%6). F. orientalis ormanlarında 32 endemik takson (6’sı ağaç/çalı-26’sı otsu) (%6.28) belirlenmiştir. F. orientalis birlikleri Türkiye’de 10-1740 metreler arasında, değişik anakayalar (kireçtaşı, andezit, şist, mikaşist, gnays, granit) üzerinde ve çoğunlukla kahverengi orman topraklarında yayılış göstermektedir. Türkiye’de yayılış gösteren F. orientalis vejetasyonu üzerinde yapılan nümerik değerlendirmede birliklerin dağılımı iklimsel ve coğrafik faktörlere göre gerçekleşmiştir. Aynı iklim bölgelerinde benzer birlikler, ordinasyon ve cluster sonuçlarında görülmektedir.

Fagus orientalis Lipsky (eastern / oriental beech) is the most common species of the genus Fagus L. in Turkey. F. orientalis formation is widespread especially in Black Sea and Marmara Regions. Furthermore, this species is locally seen in the Pos Forests (Adana), on the Amanos Mountains and Kahramanmaraş-Andırın district (in East Mediterranean Region); on the Murat and Türkmen Mountains (Aegean Region). F. orientalis is represented by 17 associations in Turkey. These associations include 515 taxa (111 tree and shrub habit, 414 herbaceus) floristically. The life form spectrum of F. orientalis forests includes 298 hemicryptophytes, 83 phanerophytes, 79 therophytes, 31 geophytes, 27 chamaephytes, 5 vascular parasites. Phytogeographically a major part of the taxa in F. orientalis forests are Euro-Siberian elements (23%) followed by the Irano-Turanian (6%) and Mediterranean (6%). There are 32 endemic taxa in F. orientalis forest (6 shrub/tree habit-26 herbaceus) (6.21%). F. orientalis associations are found in different altitudes (between 10-1740 m.), on different bedrocks (limestone, andesite, schist, mica schist, flaser gneiss, granite) and in brown forest soils commonly in Turkey. The distribution of associations numerically evaluated on the F. orientalis vegetation distributed in Turkey is related to the climatic and geographic factors. Similar associations in the same climate zones show resemble ordination and cluster results.