Ortaokul Öğrencilerinin Beden Eğitimi Ve Spor Dersine Yönelik Tutumları İle Beden Eğitimi Dersindeki Mutluluk Düzeylerinin İncelenmesi

Abstract

Bu çalışma ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi ve spor dersine yönelik tutumları ile beden eğitimi dersindeki mutluluk düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi amacı ile yapılmıştır. Nicel araştırma yöntemlerinden tarama modelinin uygulandığı bu çalışmanın evrenini 2021-2022 eğitim-öğretim yılında Samsun ili Vezirköprü ilçesinde öğrenimlerine devam eden ortaokul öğrencileri oluştururken, örneklemini ise basit rastgele örneklem belirleme yöntemi ile oluşturulan 317’si kadın, 285’i erkek olmak üzere toplamda 602 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Kalemoğlu Varol, Ünlü ve Erbaş (2016) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan “İlköğretim Beden Eğitimi Dersi Tutum Ölçeği” (İBEDTÖ) ile Uğraş ve Serbes (2019) tarafından geliştirilen “Beden Eğitimi Dersi Mutluluk Düzeyi Ölçeği” (BEDMDÖ) kullanılmıştır. Verilerin istatiksel analizi için SPSS-24 veri analiz programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde bağımsız gruplar için T-Testi, tek yönlü varyans analizi (One-Way ANOVA) ve Pearson korelasyon testleri kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyinin 0,05 olarak kabul edildiği çalışmadan elde edilen sonuçlara göre ortaokul öğrencilerinin İlköğretim Beden Eğitimi Dersi Tutum Ölçeği (İBEDTÖ) ve Beden Eğitimi Dersi Mutluluk Düzeyi Ölçeği (BEDMDÖ) tüm alt boyutlarında cinsiyet, düzenli spor yapma, lisanslı sporcu olma, okul dışı egzersiz yapma ve aile bireylerinin sportif etkinliklere katılmayı desteklemesi değişkenlerine göre anlamlılık tespit edilmiş olsa da yaş değişkeninde anlamlılık tespit edilememiştir. Öğrencilerin aile gelir düzeyi arttıkça, okul takımlarında yer aldıkça, aile içinde düzenli egzersiz yapan bireyler oldukça ve öğrenciler okul dışı egzersiz yapma alışkanlıkları edindikçe beden eğitimi ve spor dersine olan tutumları ve mutluluk düzeylerinin arttırdığı sonucuna ulaşılmıştır.

This study was conducted with the aim of examining secondary school students' attitudes towards physical education and sports lessons and their happiness levels in physical education lesson according to some variables. The population of this study, in which the survey model, which is one of the quantitative research methods, was applied, consisted of secondary school students continuing their education in Vezirköprü, Samsun in the 2021-2022 academic year, while the sample was formed by simple random sampling method, with a total of 602 secondary schools (317 females and 285 males). constitutes the student. In the study, "Elementary Physical Education Attitude Scale " (EPEAS), which was adapted into Turkish by Kalemoğlu Varol, Ünlü, and Erbaş (2016), and "Physical Education Course Happiness Level Scale" (PECHLS) developed by Uğraş and Serbes (2019) were used. SPSS-24 data analysis program was used for statistical analysis of the data. T-Test, One-Way Analysis of Variance (One-Way ANOVA) and Pearson correlation tests were used for independent groups in the analysis of the data. According to the results obtained from the study, in which the significance level was accepted as 0.05, the secondary school students' Primary Education Physical Education Lesson Attitude Scale (EPEAS) and Physical Education Lesson Happiness Level Scale (PECHLS) were evaluated in all sub-dimensions such as gender, doing regular sports, being a licensed athlete, exercising outside of school and Although a significance was determined according to the variables of family members' support for participating in sports activities, no significance was determined in the age variable. It has been concluded that the students' attitudes towards physical education and sports classes and their happiness levels increase as the family income level of the students increases, as they take part in the school teams, as there are individuals who exercise regularly in the family, and as the students acquire the habit of exercising outside of school.