The Opinions of English Teachers on Inclusion Education Practices: Amasya Province Example

Abstract

Inclusive education is implemented for students who have received a special education diagnosis and learn alongside their peers. Inclusion education practices can be found in all types and levels of educational institutions. Within the scope of this application, students receiving education can be provided with support education services and additional education in special education institutions. Inclusion education is provided by the teacher who enters the inclusion student class. Assessment and evaluation activities are tailored for each student in this group. This situation brings some challenges for the teacher in terms of time and application. How teachers manage this process and determine the impact of the application will provide in-depth information about inclusion education practices. In this way, it is possible to minimize the shortcomings in the application and generalize the successful aspects. Based on this view, the study aims to reveal the opinions of English teachers with inclusion students in their classes on inclusion education practices. The research was designed within the framework of the phenomenology design, which is one of qualitative research. The study group consists of eight English teachers. Semi-structured interviews were conducted to collect data. The data were analyzed with descriptive analysis method. The study results showed that English teachers found their undergraduate education inadequate; they participated in in-service training or did some personal work to increase their competence; some prepared individual plans to implement the lessons and made special studies for the students. In addition, it was concluded that there were no problems in the mainstreaming education process in general, but parents were not sufficiently informed and disinterested, and there were some problems that made the implementation difficult.

Kaynaştırma eğitimi, özel eğitim tanısı alan ve akranları ile birlikte öğrenim gören öğrenciler için uygulanır. Her tür ve kademedeki eğitim kurumlarında kaynaştırma eğitimi uygulamalarına rastlanmaktadır. Bu uygulama kapsamında eğitim alan öğrencilere, destek eğitim hizmeti ve özel eğitim kurumlarında da ayrıca eğitim verilebilmektedir. Kaynaştırma eğitimi, kaynaştırma öğrencisinin dersine giren öğretmen tarafından verilir. Ölçme ve değerlendirme faaliyetleri bu gruptaki her bir öğrenci için özel olarak hazırlanır. Bu durum öğretmene zaman ve uygulama açısından bazı zorlukları beraberinde getirmektedir. Öğretmenlerin bu süreci nasıl yönettikleri ve uygulamanın etkisinin belirlenmesi, kaynaştırma eğitimi uygulamaları hakkında derinlemesine bilgi edinilmesini sağlayacaktır. Bu sayede uygulamadaki aksaklıkların en aza indirilmesi ve başarılı yönlerinin yaygınlaştırılması sağlanabilir. Bu görüşten hareketle çalışmanın amacı, sınıfında kaynaştırma öğrencisi bulunan İngilizce öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimi uygulamalarına yönelik görüşlerini ortaya koymak olarak belirlenmiştir. Araştırma nitel araştırma desenleri arasında yer alan olgubilim deseni çerçevesinde tasarlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu sekiz İngilizce öğretmeninden oluşmaktadır. Verilerin toplanması amacıyla yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Veriler betimsel analiz yöntemi ile çözümlenmiştir. Araştırmada İngilizce öğretmenlerinin lisans eğitimlerini yetersiz buldukları, bu konudaki yeterliliklerini artırmak için hizmet içi eğitimlere katıldıkları veya kişisel olarak bazı çalışmalar yaptıkları, derslerin uygulanmasında bireysel olarak plan hazırlamanın yanı sıra öğrenciye özel çalışmalar yaptıkları sonucu elde edilmiştir. Ayrıca kaynaştırma eğitimi sürecinde genel olarak sorun yaşanmadığı ancak velilerin yeterince bilgi sahibi olmadığı ve ilgisiz davrandıkları, uygulamayı zorlaştıran bazı sorunların yaşandığı yönünde sonuçlara ulaşılmıştır.