ABDURRAHMAN B. EL-HÂC EBÛ BEKİR EL-KEFEVÎ’NİN MECMÛʿA-İ HUTBE İSİMLİ ESERİNDE HADÎS KULLANIMI

Abstract

Cuma ve Bayram hutbeleri toplumu dinî konularda aydınlatma ve bilinçlendirme hususunda büyük bir görev ifa etmektedir. Bu bağlamda hutbeler, çoğu zaman Müslümanların maddî ve manevî ihtiyaçları gözetilerek hazırlanmaya çalışılmaktadır. Tarihî süreç içerisinde hatiplere kolaylık sağlamak amacıyla belli başlı konularda hutbe kitapları da kaleme alınmıştır. Bu hutbe çalışmalarından birisi de 1190/1176 tarihinde Abdurrahman b. el-Hâc Ebû Bekir el-Kefevî tarafından Sinop’ta yazılan Mecmûʿa-i hutbe isimli eserdir. Bu makalede, 63 hutbeden müteşekkil olan Mecmûʿa-i hutbe isimli eserin içerisinde bulunan hadîsler incelenmiş ve her bir hadîsin sıhhat ve kaynağı tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırma neticesinde bu eserde toplam 38 hadîsin nakledildiği; hadîslerin büyük bir kısmının sahih ve temel hadîs kaynaklarında yer aldığı görülmüştür. Sahih hadîslerin yanı sıra hasen, zayıf ve mevzu olarak değerlendirilen hadîslerin de bu hutbe mecmuasında bulunduğu müşahede edilmiştir.

Friday and holiday khutbahs are a great task for the public in illuminating and raising awareness for them in religious matters. In this context, the khutbahs/Sermons are mostly trying to be prepared for the material and spiritual needs of the Muslims. During the historical process, khutbahs books have also been written on the main topics in order to provide convenience for preachers/imams. One of these khutbah works is Mecmûa-i khutbe, written by Abdurrahman al-Hâc Abu Bakr al-Kefevî on 1190/1176 in Sinop. In this study, the hadiths in this work named Mecmûa-i khutbe which is made up of 63 khutbahs are examined and it has been tried to determine the authenticity and source of each hadith. As a result of the research, a total of 38 traditions were found in this work; it was seen that a great part of the hadiths were authentic (saheeh) and took place in the basic hadith books.