Investigation of Digital Game Addictions of Secondary School Students with Various Variables

Abstract

In this study the relationship between digital game addiction and aggression behaviors of secondary school students and whether they differ according to gender, class level, number of siblings, and their parents’ working status are examined. The research is a descriptive study and was conducted with a correlational survey model. The study group consists of 333 (193 girls, 140 boys) students studying in Tokat/Erbaa district. The digital game addiction scale for children developed by Şahin, Keskin and Yurdugül (2019) aggression scale developed by Buss and Peryy (1992) and translated into Turkish by Can (2002) were used to collect data. According to the results, it is seen that the mean score of digital game addiction of secondary school students is very low and the average of aggression is also low. Digital game addictions of male students, digital game addiction of 8th grades, aggression averages of 8th grades are higher and significant. There was no significant difference in both scales on variables such as number of siblings and working status of mother and father. The result obtained from the research; as the level of digital game addiction increases, aggression behavior also increases.

Bu çalışmada; ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılıkları ve saldırganlık davranışları arasındaki ilişki ve bu ilişkinin cinsiyete, sınıf düzeyine, kardeş sayısına anne, babanın çalışma durumuna göre farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmektedir. Araştırma betimsel bir çalışma olup tarama modeli ile yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubu Tokat/Erbaa ilçesinde eğitim gören 333 (193 kız, 140 erkek) öğrenciden oluşmaktadır. Araştırma verilerini toplamak için Şahin, Keskin ve Yurdugül (2019) tarafından geliştirilen 6 maddelik çocuklar için dijital oyun bağımlılığı ölçeği ile Buss ve Peryy (1992)’nin geliştirdiği, Can (2002)’nın Türkçeleştirdiği 34 maddelik Saldırganlık ölçeği kullanılmıştır.. Veriler; bağımsız örneklem t-testi (independent sample t-test), tek yönlü varyans analizi (One-way ANOVA) ve korelason analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular; ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılıkları ortalamaları çok düşük düzeyde ve saldırganlık ortalamaları düşük düzeyde olduğunu göstermektedir. Erkek öğrencilerin dijital oyun bağımlılıkları, kız öğrencilere göre 8. sınıfların dijital oyun bağımlılıkları, 8. sınıfların saldırganlık ortalamaları diğer sınıflara göre daha yüksek ve istatistiki olarak anlamlıdır. Kardeş sayıları, anne ve babanın çalışma durumları gibi değişkenlerde her iki ölçekte de anlamlı bir fark bulunmamıştır. Araştırmadan elde edilen sonuç; dijital oyun bağımlılığı düzeyi arttıkça saldırganlık davranışı da artmaktadır.