Amasya Üniversitesi Personelinin Afetlere Karşı Hazırlık, Farkındalık ve Öz-Yeterliliklerinin Değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmanın birinci amacı, üniversite personelinin iş yerinde afetlere karşı yapılan hazırlıklar ile ilgili farkındalık düzeylerini, evde afetlere karşı hazırlık düzeylerini ve afetler karşısındaki öz-yeterlilik düzeylerini belirlemektir. İkinci amacı, bu üç değişken arasındaki ilişkiyi saptamaktır. Üçüncü amacı ise bu üç değişkenin bağımsız değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını ortaya koymaktır. Bu çalışmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evreni, Amasya Üniversitesi’nde görev yapan 888 akademik ve idari personelden oluşurken, araştırmanın örneklemi ise kolayda örnekleme yöntemi kullanılarak ulaşılan 268 personelden oluşmaktadır. Veriler, araştırmacılar tarafından literatür doğrultusunda hazırlanan sosyo-demografik özelliklerin sorulduğu kısımla üç adet ölçeğin bulunduğu anket formu aracılığıyla toplanmıştır. Verilerin analizi için SPSS-22 (Statistical Package for the Social Sciences) paket programı kullanılmıştır. Sonuç olarak, Amasya Üniversitesi personelinin iş yerinde afetlere karşı alınan önlemler ve yapılan hazırlıklar konusunda farkındalıklarının düşüğe yakın olduğu, evde afetlere karşı hazırlıklarının düşük olduğu ve afete karşı öz-yeterliliklerinin ise orta seviyede olduğu görülmektedir. Bu üç değişken arasındaki ilişkinin ise pozitif yönde olduğu tespit edilmiştir. Ölçeklerden alınan puanlar ölçeğe göre değişmekle birlikte cinsiyet, yaş, afet eğitimi alma durumu, afetlerle ilgili bilgi sahibi olma durumu ve acil durum planından haberdar olma durumu değişkenlerine göre farklılaştığı tespit edilmiştir.

The first aim of this study is to determine the level of awareness of university staff about preparations against disasters at the workplace, their level of preparedness against disasters at home and their level of self-efficacy against disasters. The second aim is to determine the relationship between these three variables. The third aim is to determine whether these three variables differ according to the independent variables. In this study, relational survey model, one of the quantitative research methods, was used. The population of the study consists of a total of 888 academic and administrative staff of Amasya University. The sample of the study consists of 268 academic and administrative staff who were reached by using convenient sampling method. The data were collected through a questionnaire form prepared by the researchers in line with the literature, in which socio-demographic characteristics were asked and 3 scales were included. SPSS-22 (Statistical Package for the Social Sciences) package program was used for data analysis. As a result, it is seen that the awareness of Amasya University personnel about the measures taken and preparations made against disasters at the workplace is close to low, their preparation against disasters at home is low and their self-efficacy against disasters is at medium level. The relationship between these three variables was found to be positive. Although the scores obtained from the scales varied according to the scale, it was determined that the scores differed according to the variables of gender, age, disaster training status, having information about disasters and being aware of the emergency plan.