Sınıf Öğretmenlerinin Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumları, İletişim Becerileri ve Empatik Eğilimleri

Abstract

Bu çalışmanın amacı sınıf öğretmenlerinin uzaktan eğitime yönelik tutumları empatik eğilimleri ve iletişim becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama araştırma modeli kullanılmıştır. Çalışma Malatya ilinde görev yapan 266 sınıf öğretmeniyle yürütülmüş olup (145 erkek, 121 kadın) katılımcılara uzaktan eğitime yönelik tutumları, iletişim becerileri ve empatik eğilimleri ölçekleri uygulanmıştır. Verilerin analizi için araştırma sorularına uygun olarak bağımsız örneklem t testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Pearson korelasyon ve basit regresyon analizleri kullanılmıştır. Katılımcıların uzaktan eğitime yönelik tutumlarının orta düzeyde, empatik eğilimleri ve iletişim becerilerinin ise yüksek düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca erkek sınıf öğretmenlerinin empatik eğilim puanlarının, kadın öğretmenlere göre daha düşük çıktığı ve erkek sınıf öğretmenlerinin uzaktan eğitime yönelik tutum puanlarının, kadın sınıf öğretmenlerine göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Sınıf öğretmenlerinin uzaktan eğitime yönelik tutum ile empatik eğilim arasında negatif yönde düşük düzeyde, uzaktan eğitime yönelik tutum ile iletişim becerilerinde de negatif yönde düşük düzeyde ilişki bulunmuş olup; empatik eğilim ile iletişim becerileri arasında pozitif yönlü orta düzeyde ilişki bulunmuştur. Empatik eğilimin uzaktan eğitime yönelik olan tutumu anlamlı düzeyde yordadığı fakat iletişim becerilerinin uzaktan eğitime yönelik tutumu anlamlı düzeyde yordamadığı görülmüştür. Araştırma sonuçları doğrultusunda benzer çalışmaların nitel araştırma desenleri kullanılarak yapılması, araştırmanın sadece sınıf öğretmenleriyle sınırlı tutulmayarak diğer branş öğretmenleri, öğrenci ve velileri de kapsayacak şekilde yapılması önerilebilir.

The purpose of this study was to examine the relationship between classroom teachers' attitudes toward distance education, their empathic tendencies and communication skills. Correlational survey model, one of the quantitative research methods, was used as the method of the study. For this purpose, the scales of classroom teachers' attitudes towards distance education, communication skills and empathic tendencies were applied to 266 classroom teachers (145 male, 121 female) working in Malatya province. Independent sample t test, one-way analysis of variance (ANOVA), Pearson correlation and simple regression analyzes were used to analyze the data in accordance with the research questions. As a result of the analysis, it was concluded that the participants' attitudes towards distance education were at a medium level, and their empathic tendencies and communication skills were at a high level. In addition, it was concluded that the empathic tendency scores of male classroom teachers were lower than those of female teachers and that the attitude scores of male classroom teachers towards distance education were significantly higher than those of female classroom teachers. It was determined that there was a negative low- level significant relationship between the attitudes of the classroom teachers participating in the study towards distance education and their empathic tendencies, and a negative low-level significant relationship between distance education and communication skills. It was found that there was a positive and moderately significant relationship between empathic tendency and communication skills. It was seen that empathic tendency predicted the attitude towards distance education at a significant level, but communication skills did not predict the attitude towards distance education at a significant level. In this research, it is suggested that qualitative research design can be included in this research and the research can be carried out more comprehensively by conducting the research not only with classroom teachers.