EDEBİYATTA REALİST KUŞAĞI TOPLUMSAL CİNSİYET SOSYOLOJİSİYLE OKUMAK

Abstract

Çağdaş Türk Edebiyatında, roman türünde kendi içinde dönemlerden sıklıkla söz edilir. Tanzimat romancıları ya da Milli Mücadele Dönemi romanları gibi… Özellikle 1940’lara doğru gerçekçi olmakla birlikte toplumcu bir kuşağın edebiyat geleneğinde yer almaya başladığını görürüz. Hem aydın hem edebiyatçı kimlikleriyle ön plana çıkan yazarlar, ülke sorunlarına duyarlı bir bakış açısıyla romanlar kaleme almışlardır. Bu anlamda Fakir Baykurt, Orhan Kemal, Sabahattin Ali, Kemal Tahir, Vedat Türkali ve Yaşar Kemal bakış açılarındaki ufak farklılıklara rağmen, bu kuşağın önemli temsilcileri arasında kabul edilirler. Türkiye toplumsal yapısının gerçeklerinden yola çıkan bu yazarlar, birçok sosyokültürel olguyu romanlarında başarıyla kullanmışlardır. Olaylarla birlikte oluşturdukları roman kahramanları aracılığıyla, Türkiye’nin köklü sorunlarını tartışmaya açmışlardır. Türkiye’nin önemli sosyal sorunları karşısında roman karakterlerinin bile duruşları olmuştur. Örneğin yoksulluk, ağalık, çalışma yaşamı, feodalite, kan davası, göç bunlar arasında yer alır. Bu çalışmada, altı yazarımızın romanlarında kadınların cinsiyet sosyolojisi açısından nasıl ele alındığını incelemeyi amaçladık. Çalışmanın, gerçekçi ve toplumcu kuşağın romanlarında kadın roman kahramanlarını görmek yönünden de feminist edebiyat eleştirisi okumalarına bir katkı vereceği düşünülmektedir.

In Modern Turkish Literature, various periods are frequently mentioned for the novel genre (e.g. Tanzimat period novelists or the National Struggle period novelists...) Especially in the 1940s, we see that a realist and socialist generation began to take part in the literary tradition. The writers who stand out with their intellectual and literary identities begin to write novels with a sensitive perspective to the problems of the country. In this sense, despite the slight differences in their perspectives, Fakir Baykurt, Orhan Kemal, Sabahattin Ali, Kemal Tahir, Vedat Türkali and Yasar Kemal are considered among the important representatives of this generation. Focusing on the realities of Turkish social structure, these writers successfully employed many social-cultural phenomena in their novels. Through events and protagonists, they opened up to discuss the deep-rooted problems of Turkey. The heroes of these novels adopted a stance against the important social problems of Turkey. Poverty, landlordship, working life, feudalism, blood feud and immigration are among these social problems. This study aims to examine how women are considered in terms of gender sociology in the novels of all six writers. The study is thought to contribute to the reading of feminist literary criticism in terms of female novel heroes in the novels of the realist and socialist generation.