GÖRSEL PROGRAMLAMA ORTAMLARINDA YAPILAN OYUN GELİŞTİRME ETKİNLİKLERİNİN ETKİLİLİĞİ

Abstract

Bu araştırmanın amacı ilkokul öğrencilerinin görsel programlama araçlarıyla yaptıkları oyun geliştirme etkinliklerinin öğrencilerin programlamaya karşı olan tutumlarına, öz-yeterlilik algılarına etkisi ve öğrencilerin kodlamaya dönük tutumlarını ortaya koymaktır. Bu araştırmada yöntem olarak karma araştırma yöntemi kullanılmıştır. Ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel araştırma deseni ile birlikte nitel araştırma yöntemlerinden görüşme formu hazırlanıp öğrencilere uygulanmıştır. Çalışma Amasya ilinden bir ilkokulda yapılmıştır. Her iki gruba da “Bilgisayar Programlama Öğrenmeye Dönük Tutum Ölçeği” ve “Scratch Programına İlişkin Öz Yeterlik Algı Ölçeği” ön test ve son test olarak kullanılmıştır. Ön test ve son test analizleri için SPSS programı yardımıyla aritmetik ortalama, standart sapma, t testi analizleri yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda görsel programlama ortamlarında yapılan oyun geliştirme etkinliklerinin öğrencilerin programlamaya dönük tutum son testinde anlamlı farklılık bulunmamıştır. Aynı şekilde öğrencilerin programlamaya karşı öz-yeterlilik algıları ön test ve son test analizlerinde anlamlı bir farklılık görülmemiştir. Öğrencilerin programlamaya karşı tutumlarında ve öz yeterliliklerinde istatiksel olarak anlamlı bir fark olmamasına rağmen nitel veriler analiz edildiğinde deney grubu öğrencilerinin görsel programlamaya karşı ilgilerinin olduğu ve motivasyonlarının yüksel olduğu görülmüştür.