GENÇLERİN ÖRGÜTSEL BAĞLILIK DAVRANIŞINI ETKİLEYEN FAKTÖRLERİN ANALOJİ TEKNİĞİ İLE BELİRLENMESİ

Abstract

Örgütlerin varlığını devam ettirebilmesi için sahip olunan insan kaynakları ile kurulan iletişimin önemi her geçen gün artmaktadır. Kurum kültürüne hâkim, örgütsel hedefler konusunda tecrübeli çalışanların varlığı ile güçlenen örgütler bu çalışanlarını kaybetmek istememekte, bu doğrultuda kurum içi iletişim ve halkla ilişkiler uygulamaları yoğunlaşmaktadır. Fakat her durumda çalışanların örgütsel bağlılığının oluşumunu, düzeyini ve türünü belirleyen birincil parametre kurumun halkla ilişkiler uygulamaları olmamaktadır. Bireysel kimlik özellikleri ve değişen özel yaşam koşulları kişilerin örgütsel bağlılık davranışında artan oranda belirleyici olmaktadır. Bu çalışma henüz bir iş deneyimi olmayan üniversite öğrencilerinin kimlik özellikleri, özel hayat öncelikleri gibi değişkenlerin potansiyel örgütsel bağlılık davranışını ne yönde etkileyebileceğini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışma Amasya Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Pazarlama ve Reklamcılık Bölümü öğrencilerinin örgütsel bağlılık davranışının hangi türde olduğunu, dışsal koşullardan etkilenmede kıstasın ne olduğunu projektif tekniklerden sembolik analoji tekniği ile keşfetmek amacını taşımaktadır. Araştırmada öğrencilerin normatif türde bağlılık gösterme eğilimlerinin düşük, devam bağlılığı gösterme eğilimlerinin orta, duygusal bağlılık gösterme eğilimlerinin yüksek olduğu ortaya çıkmakla beraber, dış etkenlerin kişilerin sahip olduğu örgütsel bağlılık düzeyinde ve türünde anlık değişimler yaratabileceği sonucuna ulaşılmıştır.