The Analysis of the Hadith Culture in Egypt in terms of Inter-regional Tradition Differences (In the case of the Traditions of Yazîd b. Abû Habîb -d. 128/AH-)

Abstract

The Companions had begun to spread in different regions while Muhammad (pbuh) was still alive. As a result of this, they carried their own hadith culture with them. This situation led to the formation of a unique hadith accumulation in each region. We have tried to deal with the case of Egypt in order to keep track of the transition from locality to universality of these traditions. And in this context, we have aimed to examine the introduction of the hadiths to Egypt. So, we have focused on traditions of scholar Yazîd b. Abû Habîb, playing a part in transmitting to inside and out of these traditions. Consequently, we see that hadiths narrated by the Companions who lived in Egypt had largely known regionally until the middle of the second century of the Hijra, then spread through the narrators to other Islamic areas.

Hz. Peygamber (sa) daha hayatta iken sahâbe, farklı bölgelere yayılmaya başlamış, bunun bir sonucu olarak da kendi hadis kültürlerini beraberlerinde taşımışlardı. Bu durum her bölgede kendine has bir hadis birikiminin oluşmasına sebep oldu. Biz bu rivâyetlerin bölgesellikten evrenselliğe geçişini takip etmek maksadıyla Mısır örneğini ele almaya çalıştık. Bu bağlamda dışarıdan gelen hadislerin Mısır’a girişini de incelemeyi amaçladık. Bunun için de söz konusu rivâyetlerin içeri ve dışarı naklinde önemli rol oynayan Yezîd b. Ebî Habîb adlı âlimin rivâyetleri üzerinde yoğunlaştık. Netice itibariyle Mısır’da yaşayan sahâbîler tarafından rivâyet edilen hadislerin hicrî ikinci yüzyılın ortalarına kadar büyük oranda bölgesel olarak bilindiğini, daha sonra râviler vasıtasıyla diğer İslâm beldelerine yayıldığını görmekteyiz.