Sağlık Personeli Adaylarının İşe Hazırbulunuşluk Düzeylerinin Belirlenmesi

Abstract

Türkiye 2020-2023 yılları içerisinde iki büyük afetle karşı karşıya kalmıştır. Bu afetlerden birisi Covid-19 pandemisi iken bir diğeri Kahramanmaraş ilinde gerçekleşen ve tüm Türkiye’yi etkileyen depremlerdir. Bu afetler nedeniyle Türkiye’de uygulamalı dersler de olmak üzere tüm dersler belirli bir süre uzaktan eğitim şeklinde yürütülmüştür. Bu durumun üniversite hayatından sonra sağlık personeli olacak kişilerin uygulama becerileri üzerinde olumsuz bir etki oluşturması muhtemeldir. Bu araştırma ile uygulamalı dersleri belirli bir süre uzaktan eğitim şeklinde alan sağlık personeli adaylarının işe hazırbulunuşluk düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda 250 sağlık personeli adayından anket yöntemiyle toplanılan veriler ve 14 sağlık personeli adayıyla gerçekleştirilen görüşmelerden elde edilen veriler analiz edilmiştir. Bu bağlamda araştırmada hem nicel hem de nitel veriler kullanılmıştır ve araştırma karma bir yaklaşıma sahiptir. Yapılan analizler sonucunda katılımcıların işe hazırbulunuşluk düzeylerinin 10 puan üzerinden yaklaşık 7 puan olduğu ancak bazı konularda kendilerini yetersiz hissettikleri belirlenmiştir. Bazı katılımcıların mesleki uygulamalar konusunda özgüvenlerinin olmadığı, meslekleriyle ilgili uygulamaları tam olarak gerçekleştirebilme konusunda endişe duydukları sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca katılımcıların görüşleri doğrultusunda uzaktan eğitimin olumlu ve olumsuz yönlerine değinilmiştir. Araştırmada katılımcıların görüşleri de dikkate alınarak işe yeni başlayacak sağlık personelinin işe hazırbulunuşluk düzeylerinin artırılabilmesi amacıyla çeşitli öneriler sunulmuştur.