Use of drama in the context of language teaching: Exploring the effects of drama implementation on English as a foreign language (EFL) learners at secondary school level

Abstract

Bu tez, Yabancı Dil Olarak İngilizce (EFL) sınıflarında dramanın uygulanması ve etkileri üzerine bir araştırmadır. Çalışma, yabancı dil öğretimine yönelik mevcut yaklaşımların Yabancı Dil olarak İngilizcenin kalitesini artırmada yetersiz kaldığı Türkiye'de İngilizce öğretimi ile ilgili endişelerden yola çıkmaktadır. Bu nedenle, bu çalışma dil öğretiminde drama kullanımının öğrenmeyi nasıl başarılı bir şekilde destekleyebileceğine ışık tutmaya çalışmaktadır. Çalışma, 'drama ile zenginleştirilmiş' dil öğrenimini önemli ölçüde ilerletmeyi amaçlamakta ve drama uygulamalarının, birinci elden deneyimlerin dil sınıflarına dahil edilmesinin değerini göstererek öğrencilerin yabancı dil olarak İngilizce yeterliliğini artırma potansiyeline odaklanmaktadır (Wessels, 1987). Bu amaçla, çalışmada hem nitel hem de nicel verileri içeren karma yöntem yaklaşımı kullanılmıştır. Çalışma, 2021-2022 akademik yılında ortaokul düzeyinde kontrol grubu (n=26) ve deney grubu (n=26) olmak üzere 52 katılımcının drama uygulamasına nasıl tepki verdiğini ölçmek için ön testler ve son testler, görüşmeler, mini raporlar ve saha notları aracılığıyla yürütülmüştür. Yedi hafta süren çalışmada katılımcıların anket yanıtları nicel verileri sağlarken; öğrenci görüşmeleri, mini raporlar ve araştırmacının saha notları nitel verileri sağlamıştır. Çalışmanın bulguları, dramanın, katılımcıların yabancı dil öğrenme korkularını azaltmada ve daha iyi dil becerileri üretme konusundaki istek ve güvenlerini artırmada etkili olduğunu göstermiştir. Bu nedenle, Philips'in (1999) de belirttiği gibi, drama sınıfta verimli bir atmosfer sağlayan uygulanabilir bir yaklaşımdır. Türkiye bağlamında, drama uygulamalarının dil edinimi için kullanımı yeterince ilgi görmemiş bir alandır. Sonuç olarak, bu uygulama incelemesi, bu alanda daha fazla araştırma ve düşünce için bir çerçeve sunmaktadır.

This thesis is an investigation of the application and effects of drama in English as a Foreign Language (EFL) classrooms. The study arises out of the concern with English language teaching in Türkiye, where present approaches to foreign language teaching seem to fall short to increase the quality of English as a Foreign Language. Therefore, this study attempts to shed light on how using drama in language teaching may successfully promote learning. The study aims to significantly advance 'drama-enriched' language learning, and it focuses on the potential for drama practices to boost student proficiency in English as a foreign language by illustrating the value of incorporating first-hand experiences into language classrooms. (Wessels, 1987). To this end, the study utilizes a mixed-methods approach that incorporates both qualitative and quantitative data. The study is conducted through pre-tests and post-tests, interviews, mini-reports, and field notes to gauge how 52 participants with the control group (n=26) and experimental group (n=26) at the secondary school level during the academic year 2021-2022 reacted to the drama implementation. The questionnaire responses of participants provided the quantitative data, while student interviews, mini-reports, and researcher's field notes provided the qualitative data within seven weeks. The study's findings indicated that drama was effective in lowering participants' fear of learning a foreign language and boosting their drive and confidence in producing better language skills. For this reason, as Philips (1999) expounds, drama is a viable approach that maintains a fruitful atmosphere in the classroom. In the context of Türkiye, the use of drama practices for language acquisition is a field that has not received enough attention. As a result, this examination of practice provides a framework for more inquiry and thought in this area.