Hemşirelerin Yaşam Doyumu ve Umutsuzluk Düzeyleri Arasındaki İlişki

Abstract

Amaç: Hemşirelerin yaşam doyumu ve umutsuzluk düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Materyal ve Metot: Tanımlayıcı türdeki çalışma bir eğitim ve araştırma hastanesinde 2018 yılı itibariyle çalışan hemşirelerle yürütülmüştür. Veriler Haziran-Eylül 2018 tarihlerinde Kişisel Bilgi Formu, Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ) ve Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ) kullanılarak toplanmıştır. Araştırma verilerinin analizinde SPSS paket programı kullanılmıştır. Bulgular: Hemşirelerin YDÖ puan ortalaması 10,30±7,03 ve BUÖ puan ortalaması 6,06±4,63 olarak belirlenmiştir. Yüksek eğitim seviyesi ile gündüz mesaisinde çalışanların, yaşam doyumlarının yükseldiği saptanmıştır (p<0,05). Kişiler arası ilişkilerini orta ve kötü düzeyde algılayanlarla çalışma yılı 11-15 olanların BUÖ puanları daha yüksektir (p<0,05). Yoğun seviyede umutsuzluk yaşayan hemşirelerde (%61,5), YDÖ puanları daha yüksektir (p<0,05). Sonuç: Bu çalışmada hemşireler orta düzeyde bir yaşam doyumunda ve hafif düzeyde umutsuzdur. Yoğun düzeyde umutsuzluk yaşayan hemşirelerin yüksek düzeyde yaşam doyumuna sahip olması, sosyal aktivitelerin yoğunluğu, kendine daha çok vakit ayırabilme durumlarıyla açıklanabilir.