İLAHİYAT FAKÜLTESİ HAZIRLIK SINIFI ÖĞRENCİLERİNİN ARAPÇA DERSİNE İLİŞKİN TUTUMLARININ İNCELENMESİ (D.Ü.İ.F. ÖRNEĞİ)

Abstract

Bu araştırma, Dicle Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Arapça Hazırlık Sınıfları öğrencilerinin Arapça dersine yönelik tutumlarını, cinsiyet, mezun oldukları lise ve I./II. öğretim değişkenlerine göre incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırma, 2014-2015 eğitim-öğretim yılı Bahar yarıyılında Hazırlık Sınıflarında öğrenim görmekte olan 259 (163 erkek, 96 kız) öğrenci ile yürütülmüştür. Araştırmada veri toplama aracı olarak Aydoslu (2005) tarafından geliştirilen 30 maddelik "İngilizce Dersine Yönelik Tutum Ölçeği" öğrencilerin Arapça dersine yönelik tutumlarını ölçecek şekilde uyarlanarak kullanılmıştır. Bilişsel boyuttan bir madde ve duyuşsal boyuttan bir madde Arapça öğrenimi ile uyuşmadığından ölçekten çıkarılmıştır. Böylece madde sayısı 30'dan 28'e düşürülmüştür. Araştırmada betimsel araştırma yöntemlerinden olan karşılaştırmalı araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırma neticesinde öğrencilerin Arapça dersine karşı tutumlarında bilişsel ve duyuşsal boyutta erkek ve kız öğrenciler arasında anlamlı bir fark bulunmazken davranışsal boyutta kız öğrenciler lehine anlamlı bir fark olduğu görülmektedir. Çalışmadan elde edilen verilere göre öğretim türü ile birinci öğretim ve ikinci öğretimde okuyan öğrenci görüşlerinin ortalamaları arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Öğrencilerin lise türü değişkenine göre Arapça dersine ilişkin tutumlarının karşılaştırılması sonucunda lise türüne göre anlamlı bir farklılık olmadığı ortaya çıkmıştır.

The purpose of this study is to determine the attitudes of Dicle University Faculty of Theology preparatory class students regarding Arabic classes in terms of gender, the type of high school attended, and according to the variable of daytime/evening education. The study has been conducted on a sample of 259 (163 male, 96 female) prep class students studying at the summer school of 2014-2015 academic year. The 30-item Attitudes towards English Classes Scale developed by Aydoslu (2005) was adapted to measure the attitudes towards Arabic classes. An item of cognitive attitude and an item of affective attitude were removed from the original scale due to incompatibility with Arabic studies, totaling 28 instead of 30 items. The study utilizes a comparative design which is a descriptive research method. According to the findings of the study, there is no significant difference in students' attitudes towards Arabic classes in terms of cognitive and affective attitudes based on gender but, in terms of behavioral attitude female students seem to be at an advantage. The results demonstrate no statistically significant difference between the attitudes of daytime and evening education students. The study also concludes that attitudes towards Arabic classes do not differ based on the high school attended.